Urządzenia dla inżynierii materiałów

Firma Cesare Galdabini ma doświadczenie w testowaniu materiałów od 130 lat. W swojej ofercie posiada szeroką gamę maszyn elektromechanicznych, przystosowaną do testów dwukierunkowych: badania wytrzymałości na rozciąganie, ściskanie i zginanie, testów cyklicznych oraz stałego obciążenia i według wielu innych międzynarodowych norm. Maszyny mogą być stosowane w badaniach i kontroli jakości wszystkich materiałów.

Seria maszyn podłogowych Quasar sprawdzi się do badań metali, odlewów, śrub, połączeń spawanych, materiałów dla budownictwa oraz wszędzie, gdzie od materiałów wymagana jest wysoka wytrzymałość.

Galdabini – jedna fabryka dla najwyższej jakości

Firmę Galdabini wyróżnia fakt, że maszyny są produkowane w całości w jednej fabryce.

Większość producentów ogranicza się jedynie do składania maszyn wytrzymałościowych z gotowych komponentów. Dewizą firmy GALDABINI jest przekonanie, że kluczowe elementy muszą zostać wyprodukowane w jednej fabryce aby zapewnić pełną kompatybilność maszyny testującej.

Jako jeden z nielicznych producentów maszyn wytrzymałościowych, GALDABINI produkuje własne ekstensometry:

• w pełni automatyczne ekstensometry pneumatyczne,
• ekstensometry video,
• ekstensometry o długim skoku do tworzyw sztucznych,
• ekstensometry laserowe,

oraz uchwyty:

• uchwyty hydrauliczne ze zintegrowaną proporcjonalną siłą zacisku,
• uchwyty pneumatyczne,
• uchwyty klinowe.

Jako wiodący producent Galdabini zapewnia dostawę wszystkich typowych części zamiennych dostępnych z magazynu.

Każda maszyna wyposażona jest w oprogramowanie LabTest. To nowoczesny, wielozadaniowy system. Aby się o tym przekonać, można wypróbować wersję DEMO podczas spotkania. Oprogramowanie LabTest cechuje przejrzysta obsługa – żadne inne oprogramowanie testujące nie jest tak łatwe w obsłudze, jednocześnie pozwalając na pracę z bardzo zaawansowanymi testami. Rozwój oprogramowania zapewnia 5 projektantów Galdabini, którzy codziennie pracują nad wdrożeniem nowych funkcji i spełnieniem wszystkich wymagań.

Wykwalifikowany, autoryzowany serwis Technolutions zapewnia instalację na miejscu oraz szkolenie z obsługi maszyny. Wsparcie techniczne jest realizowane przez naszych inżynierów serwisu przez cały cykl życia maszyny.

Do maszyny wytrzymałościowej dostępna jest szeroka gama uchwytów dedykowanych dla każdej normy. Dodatkowo maszynę można doposażyć w ekstensometry (automatyczny, videoekstensometr) oraz komorę temperaturową do 350⁰C lub piec do 1200⁰C.

Maszyny QUASAR przeznaczone są do wykonywania statycznej próby rozciągania, która jest podstawową metodą wyznaczania wytrzymałości materiałów. Badanie polega na rozciąganiu próbki przy użyciu kontrolowanej siły aż do jej zerwania. W czasie próby rejestruje się zależność siły rozciągającej od przyrostu długości próbki. Poniżej wskazane są właściwości, które można wyznaczyć dzięki maszynie wytrzymałościowej.

Wytrzymałość na rozciąganie Rm – maksymalne naprężenie, jakie uzyskano podczas próby rozciągania. Podaje się je w stosunku do początkowego pola przekroju próbki w N/mm2.

Wydłużenie procentowe próbki A% – stosunek zmiany długości próbki po teście do długości początkowej.

Granica plastyczności Rp – wartość naprężenia, przy którym zaczynają powstawać nieodwracalne, mikroskopijne odkształcenia w budowie atomowej. W przypadku gdy w materiale nie ma wyraźnej granicy plastyczności wyznacza się umowną granice plastyczności Rp 0,2 gdy próbka ulegnie stałemu odkształceniu równym 0,2%.

Naprężenie zrywające Ru – siła, przy której materiał ulega zerwaniu.

Granica proporcjonalności RH – maksymalne naprężenie, przy którym zachodzące odkształcenie jest proporcjonalne do wywołującego je naprężenia. Do osiągnięcia tej wartości działa prawo Hooke’a.,

Granica sprężystości Rsp – naprężenie, po przekroczeniu którego materiał nie wraca do swojego pierwotnego wymiaru. Za umowną granicą sprężystości Rsp przyjmuje się taką siłę, przy której po odciążeniu materiał ulega odkształceniu równym 0,05% dla prób rozciągania oraz 0,01% dla prób ściskania.

Poniżej przykładowy wykres rozciągania dla stali o niskiej zawartości węgla oraz film pokazujący test statycznej próby rozciągania na maszynie wytrzymałościowej Quasar.

Przeprowadzenie badania należy poprzedzić przygotowaniem materiału w postaci próbki. To, jak powinna wyglądać, określają odpowiednie normy dotyczące rozciągania. Najbardziej powszechna jest norma ISO 6892. Materiały do statycznej próby rozciągania dzielą się na próbki obrabiane, okrągłe i płaskie, oraz nieobrabiane.
Okrągłe próbki mają charakterystyczne zakończenie w postaci chwytów (tzw. główek), wśród których wyróżnia się chwyty cylindryczne, gwintowane lub pierścieniowe. Ich wielkość określa pole przekroju początkowego S0.

Podczas próby odkształcenia na materiale obserwuje się w środkowej części próbki, która nazywana jest długością pomiarową i oznaczana jest jako L0. Oblicza się ją w następujący sposób:

Do badań najczęściej stosuje się próbki proporcjonalne, w których k=5.65, o ile przekrój poprzeczny próbki na to pozwala. W przypadku zbyt małej wartości przekroju wyjątkowo przyjmuje się, że k=11.3 lub stosuje nieproporcjonalne próbki.