Urządzenia dla inżynierii materiałów

Firma Cesare Galdabini ma doświadczenie w testowaniu materiałów od 130 lat. W swojej ofercie posiada szeroką gamę maszyn elektromechanicznych, przystosowaną do testów dwukierunkowych: badania wytrzymałości na rozciąganie, ściskanie i zginanie, testów cyklicznych oraz stałego obciążenia i według wielu innych międzynarodowych norm. Maszyny mogą być stosowane w badaniach i kontroli jakości wszystkich materiałów.

Seria maszyn podłogowych Quasar sprawdzi się do badań metali, odlewów, śrub, połączeń spawanych, materiałów dla budownictwa oraz wszędzie, gdzie od materiałów wymagana jest wysoka wytrzymałość.

Galdabini – jedna fabryka dla najwyższej jakości

Firmę Galdabini wyróżnia fakt, że maszyny są produkowane w całości w jednej fabryce.

Większość producentów ogranicza się jedynie do składania maszyn wytrzymałościowych z gotowych komponentów. Dewizą firmy GALDABINI jest przekonanie, że kluczowe elementy muszą zostać wyprodukowane w jednej fabryce aby zapewnić pełną kompatybilność maszyny testującej.

Jako jeden z nielicznych producentów maszyn wytrzymałościowych, GALDABINI produkuje własne ekstensometry:

• w pełni automatyczne ekstensometry pneumatyczne,
• ekstensometry video,
• ekstensometry o długim skoku do tworzyw sztucznych,
• ekstensometry laserowe,

oraz uchwyty:

• uchwyty hydrauliczne ze zintegrowaną proporcjonalną siłą zacisku,
• uchwyty pneumatyczne,
• uchwyty klinowe.

Jako wiodący producent Galdabini zapewnia dostawę wszystkich typowych części zamiennych dostępnych z magazynu.

Każda maszyna wyposażona jest w oprogramowanie LabTest. To nowoczesny, wielozadaniowy system. Aby się o tym przekonać, można wypróbować wersję DEMO podczas spotkania. Oprogramowanie LabTest cechuje przejrzysta obsługa – żadne inne oprogramowanie testujące nie jest tak łatwe w obsłudze, jednocześnie pozwalając na pracę z bardzo zaawansowanymi testami. Rozwój oprogramowania zapewnia 5 projektantów Galdabini, którzy codziennie pracują nad wdrożeniem nowych funkcji i spełnieniem wszystkich wymagań.

Wykwalifikowany, autoryzowany serwis Technolutions zapewnia instalację na miejscu oraz szkolenie z obsługi maszyny. Wsparcie techniczne jest realizowane przez naszych inżynierów serwisu przez cały cykl życia maszyny.

Każda maszyna wytrzymałościowa posiada szeroką gamę uchwytów dedykowanych dla każdej normy. Dodatkowo maszynę można doposażyć w ekstensometry (automatyczny, videoekstensometr) oraz komorę temperaturową do 350⁰C lub piec do 1200⁰C.

Maszyny QUASAR przeznaczone są do wykonywania statycznej próby rozciągania, która jest podstawową metodą wyznaczania wytrzymałości materiałów. Badanie polega na rozciąganiu próbki przy użyciu kontrolowanej siły aż do jej zerwania. W czasie próby rejestruje się zależność siły rozciągającej od przyrostu długości próbki. Poniżej wskazane są właściwości, które można wyznaczyć dzięki maszynie wytrzymałościowej.

Wytrzymałość na rozciąganie Rm – maksymalne naprężenie, jakie uzyskano podczas próby rozciągania. Podaje się je w stosunku do początkowego pola przekroju próbki w N/mm2.

Wydłużenie procentowe próbki A% – stosunek zmiany długości próbki po teście do długości początkowej.

Granica plastyczności Rp – wartość naprężenia, przy którym zaczynają powstawać nieodwracalne, mikroskopijne odkształcenia w budowie atomowej. W przypadku gdy w materiale nie ma wyraźnej granicy plastyczności wyznacza się umowną granice plastyczności Rp 0,2 gdy próbka ulegnie stałemu odkształceniu równym 0,2%.

Naprężenie zrywające Ru – siła, przy której materiał ulega zerwaniu.

Granica proporcjonalności RH – maksymalne naprężenie, przy którym zachodzące odkształcenie jest proporcjonalne do wywołującego je naprężenia. Do osiągnięcia tej wartości działa prawo Hooke’a.,

Granica sprężystości Rsp – naprężenie, po przekroczeniu którego materiał nie wraca do swojego pierwotnego wymiaru. Za umowną granicą sprężystości Rsp przyjmuje się taką siłę, przy której po odciążeniu materiał ulega odkształceniu równym 0,05% dla prób rozciągania oraz 0,01% dla prób ściskania.

Poniżej przykładowy wykres rozciągania dla stali o niskiej zawartości węgla oraz film pokazujący test statycznej próby rozciągania na maszynie wytrzymałościowej Quasar.

Przeprowadzenie badania należy poprzedzić przygotowaniem materiału w postaci próbki. To, jak powinna wyglądać, określają odpowiednie normy dotyczące rozciągania. Najbardziej powszechna jest norma ISO 6892. Materiały do statycznej próby rozciągania dzielą się na próbki obrabiane, okrągłe i płaskie, oraz nieobrabiane.
Okrągłe próbki mają charakterystyczne zakończenie w postaci chwytów (tzw. główek), wśród których wyróżnia się chwyty cylindryczne, gwintowane lub pierścieniowe. Ich wielkość określa pole przekroju początkowego S0.

Podczas próby odkształcenia na materiale obserwuje się w środkowej części próbki, która nazywana jest długością pomiarową i oznaczana jest jako L0. Oblicza się ją w następujący sposób:

Do badań najczęściej stosuje się próbki proporcjonalne, w których k=5.65, o ile przekrój poprzeczny próbki na to pozwala. W przypadku zbyt małej wartości przekroju wyjątkowo przyjmuje się, że k=11.3 lub stosuje nieproporcjonalne próbki.